BANDONENONIST CAREL KRAAYENHOF.
Op 2 februari 2002, kon Maxima het niet drooghouden door zijn spel, maar vandaag gaat Maus in gesprek met Carel Kraayenhof dé bandoneonist uit Nederland. Kraayenhof werd geboren in Aalst gemeente Waalre. In 1980 werd hij door zijn twee jaar oudere broer Jaap aangespoord een melodeon (trekzak) te kopen. Toen hij het bespelen van dit instrument onder de knie begon te krijgen richtte hij in Amsterdam met broer Jaap het duo Korte Metten op, met Carel behalve op melodeon ook op harmonium en concertina en Jaap op viool, gitaar, citer en mandoline. Kraayenhof hoorde Piazzolla’s wereldberoemde Adios Nonino in 1984, tijdens een live-optreden van Astor Piazzolla y su Quinteto Tango Nuevo[1] voor de VPRO-televisie in Vredenburg, Utrecht, en besloot toen bandoneon te gaan studeren. Later werd hij lid van de Eerste Utrechtse Trekzak Sociëteit en ontmoette hij een Argentijn die hem zijn eerste bandoneon verkocht.
Het was uiteindelijk ook de bandoneon die hem in één klap tot nationale faam verhief toen hij hierop tijdens de kerkelijke inzegening van het huwelijk van de Nederlandse kroonprins Willem-Alexander en de Argentijnse Máxima Zorreguieta, op 2 februari 2002 in de Nieuwe Kerk te Amsterdam, Adiós Nonino (1959) van de beroemde Argentijnse bandoneonist en tangovernieuwer Ástor Piazzolla speelde en zodoende de bruid tot tranen bewoog. Als direct gevolg hiervan mocht hij in 2003 voor zijn album Tango Royal de Edison Klassiek Publieksprijs in ontvangst nemen.[2]
Hij is getrouwd met Thirza Lourens, die in 1998 het leven schonk aan een tweeling en die tevens zijn manager ruim 26 jaar. Inmiddels zit Carel bij het management van Stephan Staal.
Veel luisterplezier en tot de volgende podcast. Onze podcasts zijn te beluisteren via: spotify bekijk-t-maar, google podcast, i-Tunes en roetz.nl/bekijk-t-maar.